در ذکر اخلاقیات یک عارف نقل می کنند که فرموده بود:

من بی توفیقی عجیبی پیدا کردم وشب خواب دیدم که من گفتند:

شکت عنک عصفورته فی الحضرة.گنجشکی از تو در نزد خدا شکایت کرده است. وقتی از خواب بیدار شدم به خاطر آوردم که من بچه گنجشکی را گرفتم، مقداری باآن بازی کرده و رهایش کردم. می گوید از این مسئله خیلی ناراحت شدم. واز بس دلم گرفته بود به بیابان رفتم. آنجا دیدم که یک مار، بچه گنجشکی را به دهان گرفته است. عصایم را بلند کردم . مار بچه گنجشک را رها کرد. شب در خواب دیدم که به من گفتند:شکرت عنک عصفورته فی الحضره. گنجشکی نزد خدا از تو تشکر کرد. آنگاه توفیق و نشاط در عبادت پیدا کردم.

بر عکس این جریان هم هست  که یکی از علمای بزرگ را به خواب دیدند. فرموده بود که عقربی صبح به صبح شست پای مرا نیش می زند و من تا فردا صبح به درد این عقرب مبتلایم و فردا صبح دوباره این عقرب می آید. و بعد فرموده بود این عقرب را خود من با زخم زبان به یک مسلمان فراهم کردم.

اینگونه مسائل ریشه قرآنی هم دارد. قران می فرماید:

یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضراً.[1]

خدا خیلی برانسان رافت دارد، از این رو او را ترسانده و می گوید: بدان که هر کاری انجام دهی، همه را در پیش روی خود حاضر می بینی واین عمل،رفیق خوب یا بد تو تا روز قیامت است. لذا غیبت ، آبروی مسلمان ریختن، پرخاشگری در خانه و بیرون و زخم زبانهای ما مخصوصا به افراد زیر دست و افرادی که پناهی جز خدا ندارند، اینها عقرب شده و میگزد. و بترسید از این عقربها که خود تهیه میکنید.

از همه شما تقاضا دارم در این اوضاع استثنایی انقلاب که امتحان عجیبی برای همه اقشار ملت اعم از روحانی، کارگر، تجار، کسبه و ... است، مراقب خود باشید.

روایتی است از وصایای ائمه طاهره(س) که امام موسی بن جعفر(ع) از امام باقر(ع) و ایشان از امام سجاد(ع) و ایشان از امام حسین(ع) و ایشان از امیر المومنین (ع) روایت را نقل می کنند که پدرم فرمود: ایاک و الظلم من لا یجد ناصراً الّا الله.

یعنی اصلا ظلم نکن، مخصوصاً به کسای که پناهی جز خدا ندارند. مانند زن در خانه، شاگرد در مغازه، زن یا مرد روستایی یا آن مشتری ساده لوح. مراقب باشید که پرخاشگریها از بی عاطفگی و مهربانیها از عاطفه و و جدان است.لذا هر که وجدانش بیشتر، این فرد، ایثار،عفو وگذشتش بیشتر است تا آنجا که به مقامات والایی برسد.

غزالی در احیاءالعلوم نقل می کند که شخصی با عنوان فرماندار به شهر حمصّ آمد. بعد از مدتی از او شکایت کردند و این فرد با پای پیاده از آنجا به مدینه آمد وبا همان کوله باری که بردوش داشت به مسجد وارد شد. گفتند اولین شکایت این است که روزها دیر از خانه بیرون می آیی.

گفت: درست است.

شکایت دوم این است که شبها اصلاً پیدایت نیست.

 گفت : این هم درست است.

شکایت سوم این است که هفته ای یک مرتبه هم ناپدیدمی شوی . گفت: این نیز  درست است. اما اینکه صبح دیر از خانه بیرون می آیم بخاطر این است که من کارهای خانه را با خانمم قسمت  کرده ام و نان پختن به من افتاده و من خمیرر می کنم، چون هوا بسیار سررد است تامی آیم نان را بپزم مقداری دیر میشود.

گفتند بسیار خوب این جوابت قانع کننده است.

اینجا یک نکته بگویم و آن اینکه آقا مقداری یاد بگیرید. حالا یک وقت خدای ناگرده یکی بگوید زنها را جسور کردی! حالا اگر هم یاد نمی گیری، تقاضا دارم پرخاشگریها در خانه نباشد. این برخوردها فشار قبر دارد وفشار قبر و منگنه الهی انسان را له می کند و حرف ما به اینجا می رسد که این پرخاشگریها و بد اخلاقیهای در خانه، انسان را سگ می کند.یکی از بزرگان خواب یکی از دیگر از بزرگان را دید که بصورت سگ است. گفت تو که فرد مقدسی بودی، چرا سگ شده ای؟!

گفت: آه از بد اخلاقی در خانه! آه از بداخلاقی در خانه!آه از بد اخلاقی در خانه!

لذا پیغمبر اکرم شیر میدوشید، لباس وصله میکرد، خمیر می کرد، نان می پخت. اینها را نمی گویم اما تقاضا دارم د رخانه و سرکسب مرد باشید، پر خاشگر نباشید. پرخاشگری مال پلنگ است و لذا این روحیه انسان را به صورت پلنگ در می آورد. زشت است که یک شیعه بصورت پلنگ وارد صف محشر بشود.

اما اینکه چرا شب ها پیدایم نیست به این دلیل است که من وقتم را بین مردم و خدا قسم کرده ام. شبها را به خدا و روزها را با مردم اختصاص داده ام. لذا روزها برای خدمت کردن به مردم آماده ام و شبها هم دلم می خواهد رابطه و راز و نیاز با خدا داشته باشم.

اما اینکه چر هفته­ای یک بار ناپدید می شوم بخاطر ایناست که من یک دست لباس دارم و هفته­ی یک بار حمام میروم. وقتی حمام می روم لباسم را د رمی آورم و زنم آنها را می شورد و چون هوا بسیار سرد است، این لباس دیر خشک میشود. بنابراین وقت می گذرد، و روزهای جمعه مردم نمیتوانند من را ببینند. علاوه بر این روز جمعه روز عبادت است.

آنها به او علاقمند شدند و مقداری پول به عنوان جایزه به او دادند تا کسی را استخدام کند که برایش نان پخته و درضمن یک دست لباس دیگر نیز تهیه کند. پولها را گرفت و  پیاده به شهر بازگشت. قبل از بازگشت به منزل به جارچی گفت که فریاد کند که من مقداری پول پیدا کرده ام و هرکس احتیاج دارد بیاید تا به او پول بدهم. مقداری از پولها را به محتا جین داد و مقداری نیز باقی ماند. به خانه باز گشت و ما وقع را برای زنش تعریف کرد. همسرش سراغ پولها را گرفت و وقتی که فهمید مقداری از پولها باقیمانده به او گفت که برود و لباسی تهیه کرده و شخصی را برای نان پختن و کار در منزل استخدام کند.

گفت نه، کار مهمتری در پیش است، پول را نگاه داشت. یک هفته طول نکشید که یک فرد مستمند به در خانه آمد و همه پولها را به آن فرد داد. وقتی که رفت به زنش گفت ما خودمان نان پخته وبا یک لباس هم می گذرانیم پروردگار عالم هم ان شاء الله لباس خوب آخرت به ما میدهد.

پي نوشت ها:

[1]. سوره آل عمران، آیه 30.